Po łacinie: haemorrhagia cerebri. Wyróżniamy 3 rodzaje nieurazowych (spontanicznych ) krwotoków do ośrodkowego układu nerwowego:
1. krwotoki śródmózgowe
Zwykle spowodowane nadciśnieniem tętniczym. rzadziej skazą krwotoczną, angiopatią amyloidową, krwawieniem do nowotworu, naczyniakiem. w nadciśnieniu dochodzi do pękania minitętniaków Charcota – Bucharda na rozgałęzieniach małych tętnic śródmózgowych.
lokalizacja :
50% – skorupa (putamen)
15% – substancja biała półkul mózgu
10% – wzgórze
10% – kora móżdżku
10% – most
morfologia
Lokalny obrzęk mózgu, ew. z wgłobieniami. w sąsiedztwie krwotoku tkanka mózgowa podkolorowana jest hemosyderyną, widoczne małe krwotoki satelitarne, często do przestrzeni Virchowa-Robina. z czasem powstaje pokrwotoczna jama otoczona wałem astrocytarnym z syderofagami. możliwe przebicie do układu komorowego.
śmiertelność 40% (zwłaszcza po przebiciu do komór), w wypadku przeżycia prognoza raczej dobra – w przeciwieństwie do krwotoków podpajęczynówkowych nawracają rzadko a mózg wokół jamy pokrwotocznej nie doznaje rozległych uszkodzeń.
2. krwotoki podpajęczynówkowe
w 95% spowodowane przez tętniak workowaty (zwane wrodzonymi).
typowa lokalizacja tętniaków:
40% – połączenie t.przedniej mózgu z komunikującą przednią
34% – region podziału t.środkowej mózgu
20% – połączenie t.szyjnej wewn. z komunikującą tylną
20-30% – mnogie
Wrodzony jest nie tyle sam tętniak co ubytek mięśniówki medii, zwykle w miejscu rozdwojenia tętnic – w obszarze defektu łatwo dochodzi do uwypuklenia ściany naczynia. nie ma związku z nadciśnieniem. czasem pękają przy wysiłku. czasem występują łącznie z wielotorbielowatością nerek. większe od 10 mm prawie zawsze pękają. klinicznie : wyjątkowo silny ból głowy po czym utrata przytomności (zgon w 25-50%). 4.-9. dzień po pęknięciu – dochodzi do skurczów naczyń w okolicy tętniaka – możliwość śmiertelnego zawału mózgu.
3. krwawienia z naczyniaków, w kolejności wg zagrożenia śmiertelnym przebiegiem:
- tętniczo-żylnych
- jamistych
- kapilarnych.
Skomentuj jako pierwszy!