Budowa naskórka

Powierzchnia skóry u dorosłego wynosi 1,5-2,0 m2 . Skóra jest zbudowana z 3 warstw ( w kierunku od zewn do wewn. ):

1.      naskórek ( epidermis ) pochodzenie entodermalne
2.      łącznotkankowa skóra właściwa
3.      tkanki podskórnej ( tela subcutanea )

Naskórek jest rogowaciejącym nabłonkiem wielowarstwowym płaskim . Jego grubość waha się od 0,1-2 mm . Dolna granica naskórka ma przebieg falisty w wyniku wpuklania się do naskórka  brodawek skóry właściwej ( lepsze odżywianie i wzmacnianie ). Komórki naskórka (keratynocyty) układają się warstwowo. Naskórek dzieli się na 5 warstw ( licząc od dołu do góry ) :

1)     warstwa podstawowa ( stratum basale = stratum germinativum ) .

• Zbudowana z jednego szeregu walcowatych komórek o ułożeniu palisadowatym + komórki Langerhansa + komórki Merkela ( neuroendokrynne )
• od podstawy komórek odchodzą wypustki protoplazmatyczne (półdesmosomy) łączące się z podobnymi wypustkami skóry właściwej
• znaczenie tej warstwy polega na funkcji rozrodczej ( widoczne są figury podziału) i jest miejscem powstawania melaniny

2)     warstwa kolczasta ( stratum spinosum )

• zbudowana z komórek wielobocznych w wielu rzędach ( do 12) łączących się ze sobą desmosomami
• w komórkach tej warstwy występują tonofibryle
• warstwę kolczastą i podstawową określamy jako warstwę Malpighiego

3)     warstwa ziarnista ( stratum granulosum ) – inwolukryna – marker keratynizacji

• składa się z 1-4 rzędów komórek wrzecionowatych zawierających ziarna keratohialiny

4)     warstwa jasna ( stratum lucidum ) = staatum intermedium

• jest to warstwa bezpostaciowa
• zbudowana z homogennej substancji białkowej – elaidyny

5)     warstwa rogowa ( stratum korneum )

• składa się ze spłaszczonych komórek pozbawionych jąder, przylegających do siebie w dolnych warstsawach lużno ułożonych na powierzchni i ulegajacych złuszczeniu ( stratum disiunctum)
• w całości stanowi blaszkę rogową
• zawiera białka keratynowe , które wiążą wodę przez to nadają tej warstwie elastyczność

Okres przejścia keratynocytu z w-wy podstawowej do rogowej wynosi 26-28 dni, przy czym połowa tego czasu przypada na warstwę Malpighiego , a połowa na w-wę rogową .

Komórki Langerhansa to komórki dendrytyczne naskórka :

• są to makrofagi pochodzenia szpikowego , prezentujące Ag limfocytom
• występują one w naskórku , komórkach błony śluzowej ( jelit , przełyku ) w węzłach chłonnych i grasicy
• stanowią od 2-4% komórek naskórka
• poosiadają receptory powierzchniowe i niektóre Ag związane z funkcjami immunologicznymi
• w obrębie naskórka tylko one maja zdolność prezentacji Ag Limfocytom T jak również zdolność działania na komórki stymulujące akcje immunologiczne
• są one zdolne wychwytywać Ag egzogenne penetrujące do naskórka ( hapteny , Ag wirusowe, bakteryjne i grzybicze ) i przetwarzają je , i przedstawiają Limf T informacje , które powodują stymulację i indukcję odp immuno
• ta funkcja jest związana z obecnością na powierzchni komórek Ag klasy II , szczególnie Ag HLA-DR, który wiąże przedstawiony Ag w momencie współpracy kom Langerhansa z Limf
• prezentacja Ag pociąga za sobą proliferację Limf i reakcję typu nadwrażliwości późnej
• tworzą w skórze siec komórek , których zadaniem jest przechwytywanie i prezentacja Ag celem wywołania odp immuno
• jeśli ta bariera zostaje  przerwana to Ag przchodzi przez skórę do organizmu jak gdyby był wstrzyknięty dożylnie
• zmieniają one swój wygląd i liczbę orza czynność w różnych chorobach skóry pod wpływem czynników fizycznych (uraz , promieniowani ) oraz czyn . chem ( środki farmakologiczne )
• mogą odgrywać b. ważna rolę pierwotną , bądź wtórna w patogenezie wielu chorób skóry

Patologia naskórka :

• nadmierne rogowacenie ( hyperkeratosis )
• rogowacenie nieprawidłowe i niecałkowite (obecnośc jąder w w-wie rogowej) (parakeratosis)
• rogowacenie nieprawidłowe z oddzielaniem się komórek w w-wie kolczastej , które ulegają przedwczesnemu i niecałkowitemu rogowaceniu z wytwarzanie dużych ziaren rogowych ( dyskeratosis )
• gromadzenie płynu obrzękowego między komórkami w-wy kolczastej ( spongiosis )
• przechodzenie płynu i komórek z naczyń do naskórka ( exoserosis = exocytosis )
• uszkodzenie desmosomów z wtórnym rozwojem pęcherzy ( acantoylysis )

Odwiedzający wpisali takie problemy: