Enterowirusy (poliowirusy) – z Pikornawirusów. Są kwasooporne, zakażające przewód pokarmowy, optymalna temperatura repllikacji wynosi 37oC. Są stabilne w niskim pH, nie unieczynnia ich kwaśne środowisko żołądka, przenoszenia jest droga fekalno-oralna.
Do chorobotwórczych dla człowieka zalicza się: poliowirusy typy (1-3) – nagminne porażenie dziecięce, ostre zapalenie rogów przednich rdzenia, choroba Heinego-Medina. Ostra choroba zakaźna, która w swojej ciężkiej postaci uszkadza OUN.
Obecnie choroba wygasła (skuteczne szczepienia). Aby wniknąć do komórki, musi ona posiadać na powierzchni receptory błonowe, które są swoiste dla naczelnych. Istnieją 3 typy antygenowe wirusa. W preparacie wirusa można wykryć 2 typowo swoiste antygeny: antygen N- natywny – pełne cząstki wirusa, oraz H- puste kapsydy.
Wrota zakażenia: jama ustna. Wirus występuje regularnie w gardle i kale przed wystąpieniem objawów choroby. Przeciwciała pojawiają się zwykle przed wystąpieniem porażenia. Wirus najpierw namnaża się w migdałkach, węzłach chłonnych szyi, grudkach chłonnych jelita cienkiego. OUN zostaje zaatakowany przez wirusy znajdujące się we krwi. Wirusy mogą przenikać wzdłuż aksonów nerwów obwodowych w kierunku OUN, stopniowo zajmują rdzeń lub mózg. Najsilniej uszkodzone są rogi przednie rdzenia. W mózgu zajęty zostaje twór siatkowaty, jądra przedsionka, głębokie jądra móżdżku. Niekiedy stwierdza się zapalenie mięśnia sercowego, rozrost układu limfatycznego,. Owrzodzenie grudek chłonnych jelita, powiększenie węzłów chłonnych. Okres inkubacji trwa zwykle od 7-14 dni. Większość zakażeń jest bezobjawowych. Poronna postać – lekki przebieg, gorączka, złe samopoczucie, bóle głowy, nudności, wymioty, zaparcia, bóle gardła. Rozpoznanie możliwe gdy wyizoluje się wirusa lub wykaże wzrost swoistych przeciwciał. Bezporażenna postać (jałowe lub aseptyczne zapalenie opon m-r)- objawy jw. + sztywność i
bolesność karku i szyi. Choroba trwa zwykle 2-10 dni i kończy się szybkim i pełnym wyzdrowieniem.
Porażenna postać występuje u ok. 0,1%: -postać rdzeniowa – porażenie wiotkie, proces chorobowy dotyczy neuronów ruchowych. Porażenie jest zwykle asymetryczne, częściej dotyczy mięśni proksymalnych niż dystalnych i kończyn dolnych niż górnych. Porażony mięsień w końcu zanika. Rzadko utrata czucia; -postać opuszkowa – dotyczy podstawy mózgu, postać groźniejsza, dochodzi do zajęcia ośrodka oddechowego i krążenia w rdzeniu, co upośledza funkcje życiowe, częstsza u dorosłych; -postać opuszkowo-rdzeniowa – proces chorobowy obejmuje opuszkę i rdzeń, rokowania nie pomyślne; -Zapalenie mózgu – rzadko, ale kończy się zgonem, Zespół poporażenny – występuje u osób, które w młodości przeżyły poliomyelitis. Po 25-35 latach pojawia się zmęczenie, ból, osłabienie i zanik mięśni. Dotyczy tych samych mięśni, które były zaatakowane podczas pierwotnego epizodu.
Choroba postępuje powoli i zwykle nie prowadzi do inwalidztwa. W każdym podejrzanym przypadku wirus musi być wyizolowany i scharakteryzowany. Stwierdzenie w badaniu serologicznym IgM w płynie m-r lub krwi jest dowodem zakażenia. Izolacja wirusa w hodowli komórkowej ma podstawowe znaczenie dla określenia czy chorobę wywołał „dziki” typ czy szczepionkowy, który uległ rewersji do formy wirulentnej. 2 szczepionki – zabita i atenuowana. Wirusy zabite (parenteralnie) nie kolonizują nabłonka jelit i wywołują tylko ogólnoustrojową odpowiedz immunologiczną. Szczepionka atenuowana, doustnie, sposób prostszy i przydatny do szczepień masowych. Indukuje zarówno odporność miejscowa (proliferacja wirusa w nabłonku jelit) jak i ogólnoustrojową (rozprzestrzenianie się wirusa do krwi).
Wirus Coxsackie A (24 serotypy) i Coxsackie B (6 serotypów) – morfologicznie podobne do poliowirusów. Podzielone na 2 typy na podstawie objawów chorobowych. W każdym typie wiele szczepów. Zakażenia najczęściej u małych dzieci. Bezobjawowe stanowią ok. 90% zakażeń Zakażenia górnych dróg oddechowych (tzw. przeziębienie) oraz choroby, których jedynym objawem jest gorączka. Aseptyczne(jałowe) zapalenie opon m-r oraz zapalenie opon m-r i mózgu Choroby typowe dla -Coxsackie A: biegunkę niemowląt, zapalenie opryszczkowe gardła charakteryzujące się występowaniem w tylnej części gardła owrzodzeń; -Coxsackie B: zapalenie mięśnia sercowego i zapalenie osierdzia u młodych dorosłych (łudząco przypomina zawał), wieloukładową chorobę noworodków charakteryzującą się zapaleniem mięśnia sercowego, mózgu, wątroby i kory nadnerczy; pleurodynię czyli bolesne zapalenie mięśni międzyżebrowych i opłucnej zwykle z gorączką. Leczenie jest objawowe, brak szczepionek zapobiegających.
Wirusy ECHO (34 serotypy) – jelitowe ludzkie cytopatogenetyczne wirusy sieroce, zakażają jelito, gdzie osiedlają się przejściowo. Występują na całej kuli ziemskiej, częściej u ludzi młodych niż starszych. Szerzą się łatwo, częstość zakażeń jest duża wśród osób, u których nie wytworzyły się przeciwciała przeciwko entrowirusom w wyniku wcześniejszych ekspozycji. Podobnie jak inne enterowirusy powodują zakażenia górnych dróg oddechowych oraz choroby, których jedynym objawem jest gorączka. Aseptyczne zapalenie opon m-r daje objawy takie jak nudności wymioty, bóle głowy umiarkowanie nasilone i chory zachowuje przytomność. Porażenie i zapalenie mózgu podobne do występującego w poliomyelitis lub zapalenie mózgu, jednak rzadkie. Często występuje wysypka odropodobna. Wirusowe zapalenie opon m-r ustępuje samoistnie. Leczenie jest objawowe, ale koniecznie należy wykluczyć inne przyczyny zapalenia.
„Nowe” enterowirusy (szczepy o serotypach 68-72) – większość tych wirusów nie ma znaczenia z medycznego punktu widzenia., wyjątek stanowia typy 70 i 72. Pozostałe mogą powodować wysypkę czy zapalenie opon m-r. – enterowirus typu 70: choroba występuje najczęściej na Bliskim Wschodzie oraz innych krajach trzeciego świata, gdzie jest przeludnienie. Przenoszony jest przez bliski kontakt, a nie drogą fekalno-oralną. Wywołuje ostre, krwotoczne zapalenie spojówek. Choroba zwykle ustępuje samoistnie, nie pozostawiając trwałych uszkodzeń, wyjątkowo może rozwinąć się zapalenie rogówki prowadzące do ślepoty. – enterowirus typu 72: jest to wirus HAV, który niedawno został sklasyfikowany jako enterowirus.
Skomentuj jako pierwszy!