Wykonuje się w celu zapewnienia dopływu powietrza do dolnych dróg oddechowych np. podczas uśpienia ogólnego, ze zwiotczeniem mięśni, wprowadza się rurkę oddechową (intubacyjną) przez usta lub nos do tchawicy. Głowę pacjenta odchyla się do tyłu i uciska się laryngoskopem (przyrządem umożliwiającym oglądanie krtani) język do dna jamy ustnej. Następnie bezpośrednio pod kontrolą wzroku można rurkę wprowadzić przez krtań do tchawicy. Należy jednak uważać, aby nie wprowadzić jej za daleko by nie weszła do jednego z oskrzeli głównych (wtedy jedno płuco zostało by nie wentylowane). Rurka intubacyjna wywiera uciska na błonę śluzową krtani co może po dłuższym czasie powodować jej uszkodzenie lub owrzodzenie. Niewielkie zapalenie błony śluzowej krtani występuje u 50% pacjentów po intubacji. Takie objawy jak: chrypka czy trudności w połykaniu przemijają najczęściej po 2-3 dniach. Jeśli dostęp do dróg oddechowych ma trwać dłużej, to lepiej wykonać jest tracheotomię.
Skomentuj jako pierwszy!