LCM i wirus gorączki Lassa (arenawirusy)

Grupa arenawirusow obejmuje różne wirusy zakażające gryzonie, a czasami też ludzi, wśród nich wirus limfocytarnego zapalenia splotów naczyniowych i opon mózgowo-rdzeniowych (LCM lymphocytic choriomeningitis) i wirus gorączki LassaArenawirusy oraz niektóre bunyawirusy są epidemiologiczne określane jako robowirusy (skrót od „rodent-borne viruses”, tzn. wirusy przenoszone przez gryzonie).

A.    Ogólna charakterystyka

Wiriony arenawirusow są okrągłe lub pleomorficzne, z osłonką. Wirusowy RNA jest segmentowany, o pojedynczej  nici i ujemnej polarności.

2. Arenawirusy zawierają agregaty rybosomów pochodzących z komórki gospodarza które pojawiają się w wirionach prawdopodobnie podczas procesu pączkowania. Rola agregatów rybosomów nie jest znana. Te gęste elektronowo ziarnistości nadają wiru. ’ som unikatowy  piaskowy wygląd w mikroskopie elektronowym, co wpłynęło na : nazwę tej grupy wirusów, pochodzącą od łacińskiego słowa arhena oznaczającego piasek.

B.     Epidemiologia

  •      Rezerwuary wirusa. Arenawirusy powszechnie wywołują stan przewlekłego nosiciel­ stwa u gryzoni, ich naturalnych gospodarzy. Przenikanie wirusów przez łożysko pomaga w szerzeniu się zakażeń.   Wirusy  można  wyizolować  z  moczu,  krwi  i  narządów zakażonych zwierząt.
  •    Drogi zakażenia. Wirusy te mogą przenosić się na ludzi drogą wziewną lub przez kontakt z przedmiotami zanieczyszczonymi  wydalinami zakażonych gryzoni. Wirus może też szerzyć się przez ukąszenie zakażonego zwierzęcia, ale przypadki takie zdarzają się rzadko.

C.     Obraz kliniczny

  •      Wirus LCM zwykle wywołuje łagodną chorobę grypopodobną, lecz czasami może być przyczyną zapalenia opon mózgowodzeniowych, związanego zazwyczaj z bar­dzo dużą liczbą limfocytów w płynie mózgowo-rdzeniowym.
  •    Wirus gorączki Lassa wyizolowano po raz pierwszy od Amerykanów stacjonujących w wiosce Lassa w Nigerii. Wirus ten może szerzyć się z osoby na osobę.

a.  Zakażenie bezobjawowe. Badania serologiczne wskazują, że zakażenia bezobjawowe  są   częste,   zwłaszcza   wśród   przedstawicieli   plemion   zajmujących   się łowiectwem.

b.  Zakażenie objawowe. Wirus Lassa może wywołać epidemie o wysokim współczyn­niku śmiertelności (36-67%); przyczyna tych epidemii nie jest znana. Choroba charakteryzuje się wysoką gorączką, owrzodzeniami w jamie ustnej, silnymi bólami mięśni, krwotoczną wysypką skórną, zapaleniem piuc oraz zaburzeniami czynności serca i nerek.

Inne arenawirusy. Niektóre arenawirusy spotykane w Ameryce Południowej wywołują gorączkę krwotoczną.

Tags: , ,

Ostatnia edycja przez

One Response to “LCM i wirus gorączki Lassa (arenawirusy)”

  1. Joanna 16-02-2018 at 13:01 #

    mam pytanie: w jaki sposób można stwierdzić, że dana osoba jest nosicielem wirusa LCM?

Dodaj komentarz