Grupa arenawirusow obejmuje różne wirusy zakażające gryzonie, a czasami też ludzi, wśród nich wirus limfocytarnego zapalenia splotów naczyniowych i opon mózgowo-rdzeniowych (LCM — lymphocytic choriomeningitis) i wirus gorączki Lassa. Arenawirusy oraz niektóre bunyawirusy są epidemiologiczne określane jako robowirusy (skrót od „rodent-borne viruses”, tzn. wirusy przenoszone przez gryzonie).
A. Ogólna charakterystyka
Wiriony arenawirusow są okrągłe lub pleomorficzne, z osłonką. Wirusowy RNA jest segmentowany, o pojedynczej nici i ujemnej polarności.
2. Arenawirusy zawierają agregaty rybosomów pochodzących z komórki gospodarza które pojawiają się w wirionach prawdopodobnie podczas procesu pączkowania. Rola agregatów rybosomów nie jest znana. Te gęste elektronowo ziarnistości nadają wiru. ’ som unikatowy piaskowy wygląd w mikroskopie elektronowym, co wpłynęło na : nazwę tej grupy wirusów, pochodzącą od łacińskiego słowa arhena oznaczającego piasek.
- Rezerwuary wirusa. Arenawirusy powszechnie wywołują stan przewlekłego nosiciel stwa u gryzoni, ich naturalnych gospodarzy. Przenikanie wirusów przez łożysko pomaga w szerzeniu się zakażeń. Wirusy można wyizolować z moczu, krwi i narządów zakażonych zwierząt.
- Drogi zakażenia. Wirusy te mogą przenosić się na ludzi drogą wziewną lub przez kontakt z przedmiotami zanieczyszczonymi wydalinami zakażonych gryzoni. Wirus może też szerzyć się przez ukąszenie zakażonego zwierzęcia, ale przypadki takie zdarzają się rzadko.
C. Obraz kliniczny
- Wirus LCM zwykle wywołuje łagodną chorobę grypopodobną, lecz czasami może być przyczyną zapalenia opon mózgowodzeniowych, związanego zazwyczaj z bardzo dużą liczbą limfocytów w płynie mózgowo-rdzeniowym.
- Wirus gorączki Lassa wyizolowano po raz pierwszy od Amerykanów stacjonujących w wiosce Lassa w Nigerii. Wirus ten może szerzyć się z osoby na osobę.
a. Zakażenie bezobjawowe. Badania serologiczne wskazują, że zakażenia bezobjawowe są częste, zwłaszcza wśród przedstawicieli plemion zajmujących się łowiectwem.
b. Zakażenie objawowe. Wirus Lassa może wywołać epidemie o wysokim współczynniku śmiertelności (36-67%); przyczyna tych epidemii nie jest znana. Choroba charakteryzuje się wysoką gorączką, owrzodzeniami w jamie ustnej, silnymi bólami mięśni, krwotoczną wysypką skórną, zapaleniem piuc oraz zaburzeniami czynności serca i nerek.
Inne arenawirusy. Niektóre arenawirusy spotykane w Ameryce Południowej wywołują gorączkę krwotoczną.
mam pytanie: w jaki sposób można stwierdzić, że dana osoba jest nosicielem wirusa LCM?