Leczenie zakażeń – a zajmują się tym lekarze wszystkich specjalności – napotyka coraz większe problemy.Oporność drobnoustrojów na leki lawinowo narasta przez:
- niekontrolowane stosowanie w lecznictwie otwartym i zamkniętym
- chęć uzyskania maksymalnie szybkiego efektu, bez oglądania się na odległe skutki postępowania
- stosowanie leków szerokospektralnych w banalnych zakażeniach, często także wirusowych!
Stosowanie antybiotyków jest jedną z najważniejszych przyczyn selekcji szczepów opornych!
Pytania przed rozpoczęciem leczenia?
- Czy podać antybiotyk ?
- Ewentualny czynnik etiologiczny ?
- Czy wykonać badanie bakteriologiczne ?
- Terapia celowana czy empiryczna ?
Czy podać antybiotyk?
- kliniczne rozpoznanie infekcji bakteryjnej
- prawdopodobna infekcja bakteryjna
- ciężki stan chorego
- podajemy zawsze natychmiast po pobraniu badania bakteriologicznego w podejrzeniu
- posocznicy,
- zapalenia wsierdzia,
- neuroinfekcji
- chorych gorączkujących z neutropenią
czynnik etiologiczny
- lokalizacja zakażenia
- zakażenie szpitalne czy pozaszpitalne
- obecność protez stawowych, sercowych itp.
- chorzy hematologiczni, na immunosupresji (normalna flora bytująca na bł. śluzowych, np. Str. viridans, chorzy z nowotworami jelit – posocznice o etiologii Str. bovis – 50%)
- rany oparzeniowe itp.
terapia empiryczna
Jest znacznie trudniejsza. Stosuje się zwykle antybiotyki o najszerszym spektrum. Dobór leku musi być oparty na rzetelnym doświadczeniu klinicznym, a nie na „modzie” i osobistych poglądach lekarza leczącego. Zawsze należy uwzględniać stan oporności drobnoustrojów na danym terenie (w mieście, szpitalu, oddziale)
Leczenie skojarzone
Ma na celu:
- spotęgowanie efektu bakteriobójczego
- poszerzenie spektrum np. o bakterie beztlenowe
- zmniejszenie selekcji szczepów wieloopornych
Leczenie antybiotykiem
I grupa : skuteczność zależy od stosunku maksymalnego stężenia leku w miejscu zakażenia do najmniejszego stężenia hamującego (C max : MIC) – tzw. indeks terapeutyczny
II grupa : skuteczność zależy od czasu utrzymywania się leku w osoczu między kolejnymi dawkami w stężeniu powyżej MIC (T > MIC)
Naturalna odporność
- brak receptora dla antybiotyku warunkującego jego aktywność np. Mycoplasma pneumoniae nie posiada ściany komórkowej, która jest celem działania β-laktamów
- bardzo duży ciężar cząsteczkowy (Glikopeptydy, Makrolidy) nie pozwala na penetrację błony zewnętrznej pałeczek G(-), a więc nie mogą dotrzeć do miejsca działania w komórce
- Stenotrophomonas maltophilia wytwarza karbapenemazy zależne od Zn++ – naturalna oporność na Karbapenemy
Odporność nabyta
- trudna do przewidzenia
- zwykle jest wynikiem różnych procesów genetycznych np. wśród szczepów pałeczek G(-) występują wysokie odsetki szczepów opornych na antybiotyki β-laktamowe, wytwarzające ok. 200 rodzajów enzymów.
Grupy antybiotyków
- Kloksacylina: Syntarpen
- Cefalosporyny II gen.: Cefuroksym
- Cefalosporyny III gen.: Cefotaksym (per os – nieaktywne)
- Amoksycylina/kwas klawulanowy
- Linkozamidy: Klimycin
- Makrolidy: Erytromycyna, Klarytromycyna
- Tetracykliny: Doksycyklina, Minocyklina (MRSA)
- Glikopeptydy: Wankomycyna, Teikoplanina (MRSA)
- Oksazolidynony: Linezolid (MRSA)
- Streptograminy: Synercid (MRSA)
- Lipopeptydy: Daptomycyna (MRSA)
- Chinolony: Moxifloksacyna, (MRSA)
- Rifampicyna (MRSA) wyłącznie w skojarzeniu np. z Wankomycyną!
- Ketolidy: Telitromycyna, Ketek (MRSA)
Objawy niepożądane antybiotyków
- objawy dyspeptyczne
- reakcje nadwrażliwości (najsłabiej alergizuje Aztreonam – można podawać chorym z nadwrażliwością na Penicylinę)
- zaburzenia flory fizjologicznej człowieka – antybiotyki szerokowachlarzowe (np. leczenie Cefalosporynami i selekcja szczepów Enterococus faecalis, MRSA itp.)
- Cefazolin, Cefepim, Ceftazydym – wykazują b. mały wpływ na ekosystem jelit
- Ceftriakson i Cefoperazon – silny wpływ na jelita
- toksyczność narządowa
- podrażnienia w miejscu podania – Synercid
Czas stosowania antybiotyków
- posocznica: min 14 dni , śr. 3 tygodnie
- zapalenie wsierdzia: 4 – 6 tygodni
- zapalenie kości: 6 tygodni
Jeżeli mimo stosowania antybiotyku objawy kliniczne zakażenia nie ustępują po 72h prawidłowego dawkowania leku, antybiotykoterapia jest nieskuteczna, należy ją zweryfikować!
Dlaczego po leczeniu wankomycyną mam nawrót biegunki? Czy ten antybiotyk nie podziałał dobrze? Dodam, że biegunki dostałam będąc w szpitalu. Co mam robić?
Ponieważ wankomycyna nie powoduje całkowitego wyleczenia. Nawroty niestety są częste.
Biegunki wywołane Clostridium Difficile niestety powracają, ponieważ podawane antybiotyki nie są do końca skuteczne, tylko na jakiś czas zaleczają infekcję.
A co z poszpitalną biegunką bakteryjną?
Możliwe, że masz zakażenie Clostridium Difficile, zrób badanie.
No bo pewnie Clostridium Difficile cię dopadło.