Leczenie zakażeń

Leczenie zakażeń – a zajmują się tym lekarze wszystkich specjalności – napotyka coraz większe problemy.Oporność drobnoustrojów na leki lawinowo narasta przez:

  • niekontrolowane stosowanie w lecznictwie otwartym i zamkniętym
  • chęć uzyskania maksymalnie szybkiego efektu, bez oglądania się na odległe skutki postępowania
  • stosowanie leków szerokospektralnych w banalnych zakażeniach, często także wirusowych!

Stosowanie antybiotyków jest jedną z najważniejszych przyczyn selekcji szczepów opornych!

Pytania przed rozpoczęciem leczenia?

  1. Czy podać antybiotyk ?
  2. Ewentualny czynnik etiologiczny ?
  3. Czy wykonać badanie bakteriologiczne ?
  4. Terapia celowana czy empiryczna ?

Czy podać antybiotyk?

  • kliniczne rozpoznanie infekcji bakteryjnej
  • prawdopodobna infekcja bakteryjna
  • ciężki stan chorego
  • podajemy zawsze natychmiast po pobraniu badania bakteriologicznego w podejrzeniu
  • posocznicy,
  • zapalenia wsierdzia,
  • neuroinfekcji
  • chorych gorączkujących z neutropenią

czynnik etiologiczny

  • lokalizacja zakażenia
  • zakażenie szpitalne czy pozaszpitalne
  • obecność protez stawowych, sercowych itp.
  • chorzy hematologiczni, na immunosupresji (normalna flora bytująca na bł. śluzowych, np. Str. viridans, chorzy z nowotworami jelit – posocznice o etiologii Str. bovis – 50%)
  • rany oparzeniowe itp.

terapia empiryczna

Jest znacznie trudniejsza. Stosuje się zwykle antybiotyki o najszerszym spektrum. Dobór leku musi być oparty na rzetelnym doświadczeniu klinicznym, a nie na „modzie” i osobistych poglądach lekarza leczącego. Zawsze należy uwzględniać stan oporności drobnoustrojów na danym terenie (w mieście, szpitalu, oddziale)

Leczenie skojarzone

Ma na celu:

  • spotęgowanie efektu bakteriobójczego
  • poszerzenie spektrum np. o bakterie beztlenowe
  • zmniejszenie selekcji szczepów wieloopornych

Leczenie antybiotykiem

I grupa : skuteczność zależy od stosunku maksymalnego stężenia leku w miejscu zakażenia do najmniejszego stężenia hamującego (C max : MIC) – tzw. indeks terapeutyczny
II grupa : skuteczność zależy od czasu utrzymywania się leku w osoczu między kolejnymi dawkami w stężeniu powyżej MIC (T > MIC)

Naturalna odporność

  • brak receptora dla antybiotyku warunkującego jego aktywność np. Mycoplasma pneumoniae nie posiada ściany komórkowej, która jest celem działania β-laktamów
  • bardzo duży ciężar cząsteczkowy (Glikopeptydy, Makrolidy) nie pozwala na penetrację błony zewnętrznej pałeczek G(-), a więc nie mogą dotrzeć do miejsca działania  w komórce
  • Stenotrophomonas maltophilia wytwarza karbapenemazy zależne od Zn++ – naturalna oporność na Karbapenemy

Odporność nabyta

  • trudna do przewidzenia
  • zwykle jest wynikiem różnych procesów genetycznych np. wśród szczepów pałeczek G(-) występują wysokie odsetki szczepów opornych na antybiotyki β-laktamowe, wytwarzające ok. 200 rodzajów enzymów.

Grupy antybiotyków

  • Kloksacylina: Syntarpen
  • Cefalosporyny II gen.: Cefuroksym
  • Cefalosporyny III gen.: Cefotaksym (per os – nieaktywne)
  • Amoksycylina/kwas klawulanowy
  • Linkozamidy: Klimycin
  • Makrolidy: Erytromycyna, Klarytromycyna
  • Tetracykliny: Doksycyklina, Minocyklina (MRSA)
  • Glikopeptydy: Wankomycyna, Teikoplanina (MRSA)
  • Oksazolidynony: Linezolid (MRSA)
  • Streptograminy: Synercid (MRSA)
  • Lipopeptydy: Daptomycyna (MRSA)
  • Chinolony: Moxifloksacyna, (MRSA)
  • Rifampicyna (MRSA) wyłącznie w skojarzeniu np. z Wankomycyną!
  • Ketolidy: Telitromycyna, Ketek (MRSA)

Objawy niepożądane antybiotyków

  • objawy dyspeptyczne
  • reakcje nadwrażliwości (najsłabiej alergizuje Aztreonam – można podawać chorym z nadwrażliwością na Penicylinę)
  • zaburzenia flory fizjologicznej człowieka – antybiotyki szerokowachlarzowe (np. leczenie Cefalosporynami i selekcja szczepów Enterococus faecalis, MRSA itp.)
  • Cefazolin, Cefepim, Ceftazydym – wykazują b. mały wpływ na ekosystem jelit
  • Ceftriakson i Cefoperazon – silny wpływ na jelita
  • toksyczność narządowa
  • podrażnienia w miejscu podania – Synercid

Czas stosowania antybiotyków

Jeżeli mimo stosowania antybiotyku objawy kliniczne zakażenia nie ustępują po 72h prawidłowego dawkowania leku, antybiotykoterapia jest nieskuteczna, należy ją zweryfikować!

Odwiedzający wpisali takie problemy:

moxifloksacyna, zakarzenie, mrsa objawy, wankomycyna cena, leczenie zakażenia, zakażenie leczenie.

Tags: , , ,

Ostatnia edycja przez

6 komentarzy to “Leczenie zakażeń”

  1. Michalina 14-01-2013 at 10:35 #

    Dlaczego po leczeniu wankomycyną mam nawrót biegunki? Czy ten antybiotyk nie podziałał dobrze? Dodam, że biegunki dostałam będąc w szpitalu. Co mam robić?

  2. melmian 28-03-2013 at 15:44 #

    Ponieważ wankomycyna nie powoduje całkowitego wyleczenia. Nawroty niestety są częste.

  3. Niumi 07-04-2013 at 18:48 #

    Biegunki wywołane Clostridium Difficile niestety powracają, ponieważ podawane antybiotyki nie są do końca skuteczne, tylko na jakiś czas zaleczają infekcję.

  4. AlinaK 15-04-2013 at 07:10 #

    A co z poszpitalną biegunką bakteryjną?

  5. Alinka 22-04-2013 at 06:59 #

    Możliwe, że masz zakażenie Clostridium Difficile, zrób badanie.

  6. Niunias 28-04-2013 at 19:36 #

    No bo pewnie Clostridium Difficile cię dopadło.

Dodaj komentarz