Francuski chemik i prekursor mikrobiologii.Ur. 27. grudnia 1822 r. w Dole we wschodniej Francji. Był znakomitym malarzem; w wieku 19 lat zostawił malarstwo na rzecz kariery naukowej – podjął studia przyrodnicze na uniwersytecie École Normale Supérieure w Paryżu. Był profesorem uniwersytetów: - 1849-1854 – w Strasburgu - 1854-1857 – w Lille - 1857-1895 – w Paryżu. 1846 r. doktorat z chemii .
Prowadził badania nad czynnymi optycznie izomerami kwasu winowego. 1848 r.: pierwsze odkrycie Pasteura w dziedzinie krystalografii. Zaproponował hipotezę istnienia enancjomerów
Zainicjował nowy dział chemii: stereochemię. W okresie 1857-1868 poświecił się badaniom procesów fermentacji. Wykazał, że proces fermentacji wywołują drobnoustroje. W wyniku tych badań opracował metodę konserwacji pożywienia poprzez obróbkę termiczną (proces zwany jest od nazwiska uczonego pasteryzacją). Obalił teorię samorództwa drobnoustrojów. Najważniejsze osiągnięcie: wyniki prac z zakresu bakteriologii, które uwieńczone zostały opracowaniem pierwszej szczepionki ochronnej dla ludzi (przeciw wściekliźnie). Badania nad nią prowadził w latach 1881-1885. 6 czerwca 1885 – pierwsze zastosowanie szczepionki przeciw wściekliźnie. Lek został podany 9-letniemu Józefowi Meisterowi pogryzionemu przez chorego na wściekliznę psa. Szczepionka uratowała życie chłopcu.
Opracował szczepionki przeciwko wąglikowi i cholerze. Stworzył możliwości hodowli bakterii i pierwszy opracował podłoża płynne.
Odkrył także zjawisko anaerobiozy, to jest stwierdził, że pewne mikroorganizmy mogą żyć bez dostępu powietrza lub wolnego tlenu.
Opracował szczepionkę przeciwko cholerze drobiu. 1895 – Ludwik Pasteur otrzymuje medal Leeuwenhoeka – najwyższe odznaczenie dla mikrobiologa. Ludwik Pasteur zmarł w roku 1895 w podparyskiej miejscowości Saint-Cloud. Został pochowany w Katedrze Notre -Dame w Paryżu. Aktualnie szczątki Ludwika Pasteura są przechowywane w Instytucie Pasteura w Paryżu.
Bakteriologia – Niemcy
Przeciwnicy Pasteura: Liebig, Helmholtz, Virchow
VIRCHOW:
-mikroby towarzyszą chorobom, ale nie są ich przyczyną
-przyczyna choroby tkwi w nienormalnych czynnościach komórek ustrojów
OBERMEIER :
1868r. – zauważa długie nitki we krwi chorych na dur powrotny
1873r. – ogłasza, że odkrył przyczynę duru powrotnego – krętka (krętek Obermeiera)
1873r. – umiera w Berlinie na cholerę
Skomentuj jako pierwszy!