Czym jest mesmeryzm dzisiaj? Niedawno, w latach 80tych, niemieccy pacjenci jeździli do Holandii, żeby poddać się leczeniu rodzinie magnetyzerów, powołującej się na wspólne korzenie z Mesmerem. W Niemczech istnieje Towarzystwo Rozwoju Duchowego –należy do niego większość poważnych uzdrowicieli. W Anglii znajduje się Leas Center for Spiritual Healing(które założył zmarły w 1976 roku Harry Edwards). A w Polsce Mango Gdynia sprzedaje produkty magnetyczne na wszystkie istniejące dolegliwości.
Homeopatia
Twórca homeopatii Samuel Fryderyk Christian Hahnemann (1755-1843) Urodził się w Miśni w Saksonii Studiował medycynę w Wiedniu.
Nie znalazł korzystnej pracy, zajął się tłumaczeniami i wykonywaniem doświadczeń chemicznych W 1805 r. w Lipsku po raz pierwszy ogłasza swoją doktrynę Do 1834r. Dużo pisał w Köthen W latach 1834-1843 mieszkał w Paryżu.
Similia similibus currentur – lekarstwo wywołuje podobną chorobę. Zasadę tą uważał za prawo natury, a swój system racjonalnej sztuki leczenia przedstawił w 1810 r.
Zwracał uwagę że homeopatia to nie homopatia; (gr. homois) podobny (gr. homos) taki sam. Alopatia 1816r. przeciwstawna homeopatii obejmuje całą „dotychczasową szkołę lekarską” (gr. allos) inaczej.
Hahnemann o alopati: „polega na ordynowaniu leków, których symptomy nie mają żadnych zgoła odniesień do stanu chorobowego, a więc ani na zasadzie podobieństwa, ani opozycji, lecz całkowicie w swej istocie obcych”.
Przedstawiciele zwykłej sztuki leczenia nie akceptowali tego pojęcia. Hufeland lekarz Goethego proponował stosowanie terminu „medycyna racjonalna”.
Podstawowe założenia:
- Zdrowie zależy od swoistej siły duchowej
- Lekarz ma zwalczać pojedyncze objawy
- Środki lecznicze mają wywoływać podobną, lecz silniejszą chorobę
- Dowodem działania – homeopatyczne pogorszenie
- Moc duchowa leku jest odwrotnie proporcjonalna do podanej dawki
Dopuszczał odstępstwa od terapii w przypadku bezpośredniego zagrożenia życia oraz w nieskutecznie leczonych chorobach przewlekłych. Wprowadził pojęcie tzw. leczenia paliatywnego. Z czasem dokonano innowacji aby ukryć oczywiste błędy i uproszczenia tej nauki. Współistnienie ortodoksyjnej i nowej homeopatii: weterynarze – aktywni twórcy innowacji, Lux z Lipska – aequalia aequalibus curantur. Lekarze homeopaci zmienili całą ortodoksyjną homeopatię pozostawiając jedynie pierwotne hasło: Similia similibus currentur
Prawdopodobnie homeopatia powstała przez niewłaściwe pojmowanie przez Hahnemanna idei szczepionki. Znana była wtedy wariolizacja Jennera (1796). Podobieństwa: mała ilość leku, jednorazowa dawka.
Hydroterapia
Hydroterapia , dział fizjoterapii, inaczej wodolecznictwo, akwaterapia (łac. aqua = woda) – metoda leczenia bodźcowego polegająca na zewnętrznym stosowaniu wody o różnych postaciach: ciekłej, stałej lub gazowej. Podstawę leczniczego działania stanowi odpowiednia temperatura lub ciśnienie wody użytej odpowiednio do danej terapii.
Rodzajem hydroterapii jest też Balneologia – dziedzina medycyny uzdrowiskowej zajmująca się badaniem właściwości leczniczych wód podziemnych i borowin (rodzaj torfu).
„Nic lepszego nad wodę”: upowszechnił stosowanie wody (zimnej) jako sposobu leczenia licznych schorzeń – uznawany jest za prekursora hydroterapii – najstarszej metody leczniczej zaliczanej do fizjoterapii. Założył pierwsze na świecie uzdrowisko gdzie stosowano na szeroką skalę wodolecznictwo (Gräfenberg 1822r.), również w leczeniu zaburzeń psychicznych. Opracował b. skuteczne metody hydroterapii w oparciu o własne próby, doświadczenia jak i obserwacje przyrody. To także „wynalazca” prysznica.
Jak leczył Priessnitz :
- polewanie zimną wodą wprost z górskiego strumienia
- zraszanie skóry, kąpiele
- gwałtowne chlustanie wodą z cebrów (drewnianych wiader) na pacjenta
- okłady z moczonych w zimnej wodzie prześcieradeł itp.
- brodzenie po kolana w zimnej górskiej wodzie
- polewanie chorych części ciała przez strumień wody pod ciśnieniem
- zalecanie picia określonych ilości wody ( nawet 8 litrów/dobę)
- zawijanie całego ciała w mokre prześcieradła
Kuracja Potna – Zawinięty szczelnie pacjent pocił się, po czym, gdy był już całkiem mokry, na krótko zanurzano go do zimnej wody.
Dodatkowe zalecenia towarzyszące terapii:
- Ćwiczenia fizyczne polegające na wykonywaniu różnych prac bezpośrednio po zabiegach hydroterapeutycznych np. odgarnianie śniegu, piłowanie drewna
- Długie spacery po okolicznych górach
- Dobór odpowiedniej długości snu
- Ściśle określona dieta
- Zachecanie pacjentów do unikania rozmów na tematy dotyczące ich chorób
- Kąpiele powietrzne
- Lewatywy
Co leczył Priessnitz ?
- …WSZYSTKO
- Urazy mechaniczne, zwichnięcia, złamania
- Reumatyzm
- Zaburzenia u. pokarmowego
- Zaburzenia psychiczne
- Bóle głowy, mięśni, stawów, kręgosłupa
- Chroniczne zaparcia
- Podskórne wylewy krwi ( potłuczenia )
- Wspomagał prawidłowe działanie u. oddechowego i u. krążenia
- Choroby i urazy uznawane wówczas za nieuleczalne
Sebastian Kneipp ( 1821- 1897r. )
Oprócz hydroterapii zajmował się również ziołolecznictwem a także leczeniem z udziałem obu tych technik jednocześnie np. poprzez kąpiele ziołowe itp.
„Im zimniej, tym lepiej” – Dla zdrowych, ale chcących się hartować, by wzmocnić odporność, Kneipp przewidział chodzenie boso po mokrej trawie, mokrych kamieniach, świeżym śniegu i w zimnej wodzie.
„Płaszcz hiszpański” – chory ubierał moczony w zimnej wodzie gruby płaszcz sięgający do stóp, po czym kładł się w nim do łóżka pod wełnianym kocem na 2-3h. W ten sposób Kneipp leczył nadciśnienie tętnicze, wzdęcia, hemoroidy i otłuszczenie serca.
Współcześnie zabiegi wodolecznicze dzielimy na:
Zabiegi z wykorzystaniem ciśnienia hydrostatycznego wody:
- kąpiele całkowite
- kąpiele częściowe
- kąpiele kinezyterapeutyczne
- kąpiele perełkowe
- kąpiele tlenowe
- kąpiele aromatyczne
- masaż podwodny
2) Zabiegi z wykorzystaniem ciśnienia strumienia wody:
- polewanie
- natryski stałe
- natryski ruchome
3) Zabiegi za pośrednictwem tkanin:
- zmywanie
- nacieranie
- zawijanie
- okłady
- kompresy
Skomentuj jako pierwszy!