Oponiak

Po łacinie meningioma, arachnoendothelioma, fibroblastoma meningeale. Oponiak to najczęstszy nowotwór OUN pochodzenia innego niż neuroektodermalne. wywodzi się z komórek opony twardej, pajęczej, z ziarnistości pajęczynowki, rzadziej z opony miękkiej lub okołonaczyniowej tkanki łącznej.

Występowanie (Epidemiologia)

Szczyt występowania 40-55 , kobiety chorują 2 * częściej. Wedle różnych statystyk stanowi 10-24% nowotworów śródczaszkowych i około 25% nowotworów wewnątrzrdzeniowych, przy czym oponiaki wenątrzczaszkowe są 10 * częstsze niż wewnątrzrdzeniowe. Rzadką lokalizacją jest oczodół (około 2%). W części przypadków choroby von Recklinghausena (neurofibromatosis – obecność mnogich nerwiaków osłonkowych i nerwiakowłókniaków z dość dużym prawdopodobieństwem transformacji złośliwej w neurosarcoma) występują też mnogie oponiaki.

Jak wygląda (makroskopowo)

położony zwykle nadnamiotowo (sklepistości i sąsiedztwo sierpu), guzy leżące podpajęczynówkowo okazują się być zepolone z oponą twardą. Na ogół pojedynczy kulisty guz. sąsiedztwo rynienki węchowej i dno dołu środkowego czaszki – guzy plaskie (’meningeome en plaque’). Typowa dla oponiaków (i sprawiająca spore kłopoty neurochirurgom) jest obecność podwójnego unaczynienia : podstawowe poprzez szypułę guza (od opony twardej z układu tętnicy szyjnej zewnętrznej) i dodatkowe, wytwarzające się w miarę wzrostu guza od opony naczyniowej oddzielającej nowotwór od tkanki mózgowej. Opona naczyniowa z czasem grubieje (ucisk i niedotlenienie), tworząc torebkę rzekomą. Oponiaki mogą wrastać do żył śródkościa. mogą powodować wewnątrz- i zewnątrzczaszkowy odzczynowy rozrost kości.

mikroskopowo :

wg WHO 9 typów histologicznych. Do najczęstszych należą oponiaki meningoendotelialne (meningeoma meningotheliale – komórki oponiaka są wówczas identyczne z normalnymi komórkami opnowymi :

  • niewyraźne granice międzykomórkowe (sprawiają wrażenie syncytium – w rzeczywistości łączą się wypustkami i desmosomami)
  • jasne, okrągłe jądra ze skupioną na obwodzie chromatyną
  • pęczki włókien srebrochłonnych dzielące tkankę nowotworu na zraziki częsty jest też oponiak fibroblastyczny (m.fibroblasticum) i łączący cechy 2 powyższych oponiak przejściowy (m.transitionale z licznymi ciałkami kłębkowymi i piaszczakowatymi – psammoma). Rzadszy jest oponiak naczyniakowy (m. angiomatosum). Wariant zbudowany z nowotworowych pericytów (m. haemangiopericyticum) podobnie jak heamangiopericytoma (tkanki miękkie) zachowuje się bardziej agresywnie niż inne częste typy (jak nowotwór złośliwy miejscowo).

Ogółem złośliwych jest około 5% oponiaków (histologicznie odpowiadają one haemangiopericytoma i anaplastycznym mięsakom pochodzenia oponowego), aczkolwiek linia podziału między oponiakami 'łagodnymi’ i 'złośliwymi’ nie jest ostra. Za złośliwością silnie przemawia naciekanie otaczającej guz tkanki nerwowej. Przerzutowanie jest oczywiście pewnym dowodem złośliwości, jednakże występuje rzadko. Przerzutuje najczęściej m.papillare (brodawczakowy) – najbardziej złośliwy wariant, spotykany głównie u dzieci. Korelacja między budową histologiczną oponiaka, a jego biologią (a więc potencjalnym przerzutowaniem i dawaniem wznów), poza przypadkami haemangiopericytoma, jest mała. Czynnikiem najsilniej związanym z prawdopodobieństwem wznowy jest nieradykalność zabiegu operacyjnego. Zawartość DNA w cytoplaźmie (stopień polidii oceniany za pomocą cytofluorometru) oraz wielkość jądra komórkowego nie mają wartości prognostycznej – większość oponiaków jest diploidalna (w tym niemal wszystkie typu haemangiopericytoma !). Pewną rolę odgrywa natomiast indeks proliferacyjny, wyrażony odsetkiem komórek w fazie S (in wyższy, tym większe prawdopodobieństwo złośliwego przebiegu).

Objawy (uwagi kliniczne)

zwykle kilkuletnia historia. Możliwe całkowite wyleczenie pod warunkiem doszczętności operacji – wznowy wynikają z pozostawienia tkanki nowotworowej (trudne warunki operacyjne, nie wykryte wrastanie guza w żyły czaszki) i dotyczą 5-15%. występują bardzo późno (średnio 6.5 roku po operacji). Możliwe, choć rzadkie są przerzuty poza OUN (zwykle krwiopochodne do płuc). Często jest bezobjawowy – przy dokładnie wykonywanych badaniach pośmiertnych znajduje się go w 1/100 sekcji (czyli 2/3 oponiaków).

Odwiedzający wpisali takie problemy:

oponiak, oponiak objawy, oponiak leczenie, oponiaki, Nerwiakowłókniak, oponiak mozgu, oponiak złośliwy, co to jest oponiak, objawy oponiaka, oponiak rynienki wechowej.

Tags: ,

Ostatnia edycja przez

3 komentarze to “Oponiak”

  1. jan jarosiński 25-05-2014 at 13:27 #

    mam ustalony rak mózgowia-oponiak rynienki węchowej 17 mm Ze względu jednak na zbyt mało mam wiedzy na ten temat nie potrafię tego komentować.Oczekuję że takiego komentarza dokona specjalista, który również bezpośrednio mógłby mi pomóc,
    pozdrawia Jan Jarosiński, tel. 603526832

  2. Tomasz Konieczny 03-07-2014 at 11:47 #

    Miałem oponiaka i operacje blisko rok temu. Strasznie się martwiłem ale na szczęście czytając wypowiedzi ludzi na forach, tak jak tutaj własnie, jak mówili, że to nie jest takie groźne to się troche uspokoiłem, zrobiło mi się lepiej i odważniej podszedłem do zabiegu, zabieg nie był taki straszny, prócz samego bólu po operacji, ale wszystko skończyło się dobrze 🙂 oponiak nie taki straszny!

  3. jan jaroslński 19-11-2015 at 18:13 #

    ja oczekuję komentarza i sposobów leczenia np. operacja lub wąski silny strumień promieni

Dodaj komentarz