Ostre WZW C

CHARAKTERYSTYKA PATOGENU

zakażenie krwiopochodne

do 1990 (93) główna przyczyna potransfuzyjnych zapaleń wątroby; obecnie 1/500 tys. – 1/1 mln przetoczeń kończy się zakażeniem
po 1990 (93) zakażenie głównie wśród narkomanów dożylnych i wąchaczy kokainy
3% populacji świata zakażona HCV; w Polsce odsetek zakażonych szacuje się na 1.9

85% zakażeń ostrych przechodzi w postać przewlekłą; być może zakażenia objawowe i genotypem 3 częściej kończą się wyzdrowieniem
5 do 30% przewlekłych zakażeń HCV prowadzi do marskości wątroby
90% wszystkich ostrych zakażeń HCV ma postać bezobjawową; podobnie 90% pzw nie daje objawów klinicznych
40% chorych z przewlekłym zakażeniem HCV ma prawidłowe ALT i AST, i minimalne zmiany w wątrobie

OSTRE WZW C ROZPOZNANIE

Objawy rzadko i łagodne
Ogólne osłabienie, ciemny mocz, utrata apetytu, dyskomfort w j. brzusznej, żółtaczka, wzrost ALT i AST (ALT>AST)
Brak swoistego markera serologicznego ostrej fazy choroby – ostre wzw C nie do odróżnienia od zaostrzenia pzw C, jeżeli nie została uchwycona serokonwersja do anty-HCV
Stosuje się tzw. markery surogatowe!
Ostre wzw C trudne do badania, niewiele wiadomo o historii naturalnej i brak jednolitej strategii postępowania terapeut

Wydaje się, że profilaktyczne podanie IFN (po ekspozycji) nie ma uzasadnienia;
Strategia „wait and see”
Natychmiastowe leczenie interferonem (monoterapia, krótszy okres leczenia, przez pierwszy miesiąc codziennie)

Przezskórna / parenteralna
- podanie krwi i preparatów krwiopochodnych
- zakłucie igłą ( narkomani dożylni, służba zdrowia )- ryzyko zakażenia ok.3%
- źle wyjałowiony sprzęt medyczny
Kontakty seksualne – hetero i homoseksualne możliwe
Horyzontalna i wertykalna