Gdy na naszej skórze pojawiają się niepokojące zmiany, zaczynamy szukać przyczyn tego stanu. Jednak często okazuje się, że pokrzywka skórna nie jest spowodowana zapaleniem skóry. Skąd w takim razie biorą się te zmiany? Jak rozpoznać pokrzywkę idiopatyczną? Jak wygląda leczenie?
Czym jest pokrzywka idiopatyczna?
Pokrzywka idiopatyczna to taki rodzaj zmian skórnych, które są wywołane przez nieznany czynnik, a nie zapalenie skóry. Żeby na naszej skórze pojawiła się pokrzywka tego typu, musimy mieć bezpośredni kontakt z alergenem lub cierpieć na choroby przewlekłe (np. zakażenie Helicobacter pylori czy zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C-HCV). Pokrzywkę idiopatyczną mogą wywołać różnego rodzaju alergeny – pokarmowe (np. jaja, orzechy, mleko, ryby) i wziewne (np. pyłki roślin, kurz, alergeny zwierzęce).
Swędzące bąble pojawiają się również w przypadku kontaktu z lateksem, przy przyjmowaniu niektórych leków (np. antybiotyków lub niesteroidowych leków przeciwzapalnych), w przebiegu chorób wątroby i tarczycy, przy infekcji grzybiczej i pasożytniczej, chorobach nowotworowych, zapaleniu naczyń, a nawet jako reakcja na wiatr, mróz i silne słonce. Niestety bardzo często okazuje się, że pokrzywka idiopatyczna pojawia się z powodów, których nie można jednoznacznie określić.
Ostra pokrzywka alergiczna utrzymuje się do 6 tygodni. Zmiany pojawiają się nagle i samoistnie zanikają. Za to jej przewlekła forma może ciągnąć się nawet przez kilka lat i jest wyjątkowo swędząca. Pokrzywka najbardziej dokucza wieczorem, przez co może powodować trudności w zasypianiu. Na tę przypadłość cierpią zwykle kobiety w średnim wieku, rzadziej mężczyźni.
Jak rozpoznać objawy pokrzywki idiopatycznej?
Tego typu pokrzywka najczęściej objawia się poprzez czerwone i swędzące pęcherzyki. Skóra może przypominać poparzoną – pojawia się miejscowy rumień z pęcherzykami wypełnionymi płynem surowiczym. Pokrzywka idiopatyczna swędzi i piecze, a zmiany skórne często zlewają się w jedną całość, tworząc różne kształty. Pęcherzyki zwykle są białe lub zabarwione na różowo. Jeżeli nie będziemy rozdrapywać pokrzywki, nie powinna pozostawić na skórze żadnych widocznych zmian.
Nigdy nie bagatelizujmy pokrzywki idiopatycznej. Jeżeli jest wywołana alergią, może dojść do groźnej reakcji alergicznej, która w skrajnych przypadkach zagraża życiu. Gdy razem z pokrzywką dostaniemy również gorączki, będziemy mieć problemy z układem pokarmowym, a nasze powieki, wargi, nos lub narządy płciowe będą obrzęknięte, to należy jak najszybciej jechać do lekarza. Jeszcze groźniejsze objawy to problemy z oddychaniem, kołatanie serca, osłabienie, zawroty głowy, nudności, wymioty i obniżenie ciśnienia tętniczego. Złe samopoczucie może wskazywać na ostrą reakcję anafilaktyczną, która wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.
Jeżeli nie pojawiły się u nas inne objawy poza pokrzywką, to można na spokojnie umówić się do lekarza. Diagnoza pokrzywki idiopatycznej wymaga szczegółowego wywiadu lekarskiego, badań krwi, testów alergicznych, badania moczu, prób wątrobowych i wielu innych. Dopiero na tej podstawie można stwierdzić, że nasze zmiany skórne to właśnie ten typ pokrzywki.
Pokrzywka idiopatyczna – jak ją leczyć?
Jeżeli lekarz rozpozna u nas ten typ pokrzywki, to będziemy musieli rozpocząć terapię przeciwalergiczną. Leczenie zwykle polega na podawaniu leków antyhistaminowych II i III generacji. Ich zadaniem jest opanowanie pokrzywki i złagodzenie jej objawów. Ze względu na to, że tego typu leki mogą nieść za sobą wiele skutków ubocznych (np. nudności, zaburzenia widzenia, problemy z układem pokarmowym, bóle głowy, suchość w ustach i wiele innych) zawsze dobiera je lekarz. Nigdy nie stosujmy ich na własną rękę.
Pokrzywka idiopatyczna ostra ustępuje zwykle po kilku dniach od rozpoczęcia leczenia. W przypadku jej przewlekłej formy często niezbędne jest zastosowanie leków sterydowych lub glikokortykosteroidów. Nie bagatelizujmy zmian skórnych i w przypadku pojawienia się pokrzywki zasięgnijmy opinii lekarza.
Domowe sposoby na pokrzywkę idiopatyczną
Oprócz leczenia zaleconego przez lekarza dużą rolę podczas terapii odgrywa nasz styl życia. Jeżeli udało nam się dowiedzieć, jaki czynnik wywołuje pokrzywkę idiopatyczną, starajmy się go unikać. W przypadku alergii pokarmowej wskazana jest dieta eliminacyjna. Unikajmy również stresu, który niekorzystnie wpływa na skórę, nie pijmy alkoholu i nie przegrzewajmy się. Zmiany na skórze należy bardzo delikatnie pielęgnować. W żadnym wypadku nie należy przekłuwać lub wyciskać pęcherzyków. Takie działanie mogłoby doprowadzić do zakażenia rany, ranki goiłyby się dużo trudniej i mogłyby pozostawić po sobie nieładne ślady.
Skórę objętą pokrzywką idiopatyczną należy myć łagodnym mydłem i delikatnie wycierać. W czasie leczenia unikajmy perfumowanych kosmetyków i innych silnych detergentów. Jeżeli nie jesteśmy pewni, jakie kosmetyki będą wystarczająco delikatne dla naszej skóry, zapytajmy w aptece o kosmetyki do pielęgnacji skóry z atopowym zapaleniem skóry (AZS). Zwróćmy również uwagę na to, czy naszego stanu nie pogarsza proszek do prania. Porządki w domu oraz mycie naczyń wykonujmy tylko w rękawiczkach ochronnych. Na swędzące bąble pomaga aplikacja chłodnych okładów i noszenie luźnych ubrań wykonanych z naturalnych tkanin. Podczas leczenia nie przegrzewajmy mieszkania, częste wietrzenie i niskie temperatury są wskazane podczas terapii pokrzywki idiopatycznej.
Skomentuj jako pierwszy!