Analgetyki to inaczej leki przeciwbólowe; leki znoszące uczucie bólu bez blokowania przewodnictwa impulsów nerwowych lub znaczącej zmiany funkcji nerwów czuciowych. Są klasyfikowane wg mechanizmu działania na: analgetyki narkotyczne (opioidowe – opiaty i podobne związki syntetyczne), które działają na receptory w mózgu, hamując impulsy bólowe, oraz analgetyki nienarkotyczne (niesteroidowe leki przeciwzapalne – w skrócie NLPZ, jak również acetaminofen i fenacetyna), które hamują syntezę prostaglandyn. Analgetyki opioidowe można stosować zarówno w celu krótko-, jak i długotrwałego działania przeciwbólowego, chociaż przy przedłużonym podawaniu rozwija się tolerancja na te leki i fizyczne uzależnienie. Analgetyki nienarkotyczne używane są gł. do krótkotrwałego łagodzenia bólu o małym i średnim nasileniu i często pacjent stosuje je samodzielnie.
Większość powszechnie używanych analgetyków nienarkotycznych to pochodne trzech związków, odkrytych po raz pierwszy w XIX w.: kwasu salicylowego, fenacetyny (lub acetofenetydyny) oraz pirazolonu. Najczęściej stosowanym analgetykiem jest aspiryna, obniżająca temperaturę, zmniejszająca stany zapalne i łagodząca ból. Najczęściej stosowanym lekiem z grupy NLPZ jest ibuprofen, który ma wiele właściwości aspiryny i podobne zastosowanie, ale wywołuje mniej objawów ubocznych i jest lepiej tolerowany przez większość pacjentów.
Skomentuj jako pierwszy!