Antygen to substancja obcego pochodzenia, która po wprowadzeniu do organizmu ma zdolność wiązania się z limfocytami (białymi ciałkami krwi), stanowiącymi system obrony organizmu przed zakażeniami.
Indukuje odpowiedź immunologiczną, tj. stymuluje limfocyty do produkcji przeciwciał lub do bezpośredniego ataku na wnikający nazywany jest immunogenem (czynnikiem immunogennym). W rzeczywistości każda duża cząsteczka obcego pochodzenia może odgrywać rolę włączając w to np. bakterie, wirusy, produkty żywnościowe, białko kurze, składniki surowicy krwi, czerwone ciałka krwi oraz inne komórki i tkanki, także pochodzenia ludzkiego. Na powierzchni występują cząsteczki zw. determinantami antygenowymi, które są tak dopasowane, że wiążą się ze strukturalnie komplementarnymi cząsteczkami receptorowymi na powierzchni limfocytów. Wiązanie się receptorów limfocytów z cząsteczkami powierzchniowymi antygen stymuluje limfocyty do namnażania i do zainicjowania odpowiedzi immunologicznej przeciw antygenom (produkcji przeciwciał i/lub aktywacji komórek cytotoksycznych). Ilość przeciwciała wytworzonego w odpowiedzi na stymulację zależy od rodzaju i ilości danego antygenu, drogi jego wniknięcia do organizmu oraz indywidualnej charakterystyki gospodarza (danego osobnika).
Skomentuj jako pierwszy!