Barbiturany jest to grupa związków organicznych stosowanych w medycynie jako leki sedatywne (uspokajające), nasenne i pomocnicze w anestezji. Barbiturany to pochodne kwasu barbiturowego, powstającego w reakcji mocznika i kwasu malonowego.
W 1903 na drodze syntezy otrzymano po raz pierwszy barbital, a w 1912 – fenobarbital (luminal). Do najważniejszych barbituranów należą: weronal (pierwszy zastosowany w lecznictwie), luminal, fanodorm i ewipan. Barbiturany działają depresyjnie na pewne cz. ośrodkowego układu nerwowego, choć wykazują tendencję do hamowania aktywności wszystkich tkanek ustroju. W małych dawkach większość barbituranów działa uspokajająco; przy większych dawkach ujawnia się ich działanie nasenne. Długotrwałe stosowanie barbituranów, zwłaszcza sekobarbitalu i pentobarbitalu, może doprowadzić do przyzwyczajenia i w konsekwencji do konieczności zwiększenia dawki powyżej zakresu leczniczego. Odstawienie barbituranów może wywołać u człowieka uzależnionego zespół odstawienia, wskazując na fizjologiczną zależność od tych leków. Przedawkowanie może spowodować śpiączkę lub nawet śmierć ze względu na duże obniżenie aktywności ośrodkowego układu nerwowego i ośrodka oddechowego.
Skomentuj jako pierwszy!