Błonica

Błonica jest to inaczej dyfteryt; ostra choroba zakaźna wy­woływana przez maczugowca błonicy (Corynebacterium diphtheriae), charakteryzująca się zmianami miej­scowymi gł. w górnych drogach oddechowych oraz objawami ogólnymi wynikającymi z rozprzestrzeniania się toksyn bakteryjnych po organizmie. Była poważną chorobą zakaźną na całym świecie do XX w., gdy w Eu­ropie i Ameryce Pn. dzięki programowi szczepień ogra­niczono częstość jej występowania. Obecnie występuje przede wszystkim na obszarach o klimacie umiarkowa­nym, przeważnie w chłodniejszych miesiącach roku i do­tyczy najczęściej dzieci poniżej 10 roku życia.

Maczugowiec błonicy przenoszony jest najczęściej drogą kropelkową przez chorych lub nosicieli. Wrota za­każenia to gł. migdałki, nos i gardło, w których bakte­rie osiedlają i rozmnażają się. Wytwarzaną toksynę, zw. egzotoksyną błoniczą, rozprowadzają po organizmie krew oraz limfa. Do objawów błonicy należą: gorączka o umiarkowanym nasileniu, uczucie zmęczenia, dresz­cze i łagodny ból gardła. Rozmnażanie się drobno­ustrojów prowadzi do wytworzenia grubej, szarej, skórzastej błony złożonej z bakterii, martwych komórek błony śluzowej i włóknika. Błona ta ma charakter miej­scowy, występuje gł. w jamie ustnej, gardle, na migdałkach, i ściśle przylega do podłoża. Powikłaniami wy­wołanymi działaniem krążących toksyn są uszkodzenia mięśnia sercowego i obwodowego układu nerwowego; w cięższych przypadkach powstała niewydolność ser­ca i porażenia mogą prowadzić do śmierci. Aktywna ochrona przed błonica polega na uodpornianiu anatoksyną błoniczą.

Tags: , , , ,

Ostatnia edycja przez

Skomentuj jako pierwszy!

Dodaj komentarz