Chemioterapia

Chemioterapia jest to leczenie chorób środkami chemiczny­mi; termin odnosi się przede wszystkim do leczenia cho­rób infekcyjnych i nowotworowych. Chemioterapia wykorzystywana w zwalczaniu drobnoustrojów chorobotwórczych może być stosowana zarówno profilaktycznie, jak i w leczeniu schorzeń wywołanych przez bakterie, wirusy, grzyby lub pierwotniaki, natomiast chemioterapia przeciwnowotworowa wykorzystywana jest tylko w leczeniu.

Początek współczesnej chemioterapii wiąże się z wprowadzeniem we wczesnych latach 40. penicyliny; streptomycyna została odkryta w 1944. Od tego czasu wynaleziono i wprowadzono do praktyki kli­nicznej wiele innych antybiotyków. Odkryto, że poprzez chemiczne modyfikacje podstawowej struktury popra­wiać można właściwości lecznicze związków. Znaleziono bakterię, która produkuje podstawowy składnik odpo­wiedzialny za przeciwbakteryjną aktywność penicylin i cefalosporyn. Pozwoliło to na produkcję nowych związ­ków o lepszych właściwościach farmakokinetycznych i specyficznej aktywności dla określonych drobnoustro­jów. Dzięki chemioterapeutykom modyfikującym odpo­wiedź immunologiczną biorcy możliwy był postęp w dzie­dzinie transplantologii. Odkrycie i wprowadzenie do użytku leków przeciwbakteryjnych nie wyeliminowało chorób infekcyjnych, znacznie jednak ograniczyło występowanie wielu z nich. Ze stosowaniem antybiotyków wiąże się jednak wiele pro­blemów. Po pierwsze, niektóre drobnoustroje stają się oporne na działanie leku i wówczas trzeba stosować in­ne,  często droższe środki. Po drugie, wzrasta oporność na leki, wynikająca z powszechnego i często nieuzasad­nionego ich używania. Stosowanie chemioterapeutyków powoduje zmiany flory bakteryjnej człowieka i jego oto­czenia. Oporne bakterie występują powszechnie w szpi­talach, gdzie atakują przede wszystkim osoby z obniżo­ną odpornością.

Tags: ,

Ostatnia edycja przez

Skomentuj jako pierwszy!

Dodaj komentarz