Choroba Alzheimera zwyrodnieniowa choroba mózgu

Alzheimera choroba, zwyrodnieniowa choroba mózgu charakteryzująca się obumieraniem komórek nerwowych kory mózgowej, co prowadzi do zaniku zakrętów płatów czołowych i skroniowych mózgu. Stanowi przyczynę wczesnego otępienia (otępienia niezwiązanego z zaawansowanym wiekiem) oraz najczęstszą poje­dynczą przyczynę otępienia starczego. Do skutków cho­roby należą: zaburzenia mowy, znaczna utrata pamięci krótkotrwałej oraz dezorientacja, prowadzące do postę­pującej utraty władz umysłowych. Do początku lat 90. XX w. naukowcom nie udało się opracować skutecznej me­tody leczenia. Choć przyczyna choroby pozostaje nie­znana, może być ona związana z niedoborem neurotransmitera acetylocholiny, którego zawartość zmniejsza się w niektórych obszarach mózgu chorych o 40-90% w stosunku do normy. Sugeruje się również udział czyn­ników o charakterze wirusowym. Pod koniec lat 80. XX w. naukowcy wykazali znaczenie czynnika dziedzicznego w powstawaniu choroby. Uznano, że co najmniej 10% wszystkich przypadków choroba Alzheimera może mieć podłoże gene­tyczne, chociaż uważa się, że predyspozycja genetyczna odgrywa rolę w większości lub nawet we wszystkich przy­padkach. Używając markerów DNA, naukowcy stwier­dzili, że defekt w postaci rodzinnej zlokalizowany jest w chromosomie 21.

Odwiedzający wpisali takie problemy: