Choroba wieńcowa serca

Choroba wieńcowa serca, inaczej choroba nie­dokrwienna serca ; pogorszenie czynności serca spowodowane zaburzeniem równowagi pomiędzy aktualnym zapotrze­bowaniem mięśnia sercowego na tlen i związki energe­tyczne zawarte we krwi a możliwością ich dostarczenia przez wieńcowe naczynia krwionośne. Objawem niedokrwienia serca jest ból, typowo poja­wiający się w czasie wysiłku, odczuwany w klatce pier­siowej za mostkiem. Objawowy okres choroby wieńcowej serca nazywa się dławicą piersiową. Niedokrwienie serca w przebiegu dła­wicy piersiowej może prowadzić do groźnych, czasem śmiertelnych powikłań, takich jak zawał serca, ciężka arytmia, lewokomorowa niewydolność serca czy nagłe zatrzymanie krążenia. Oprócz leczenia farmakologicznego w zaawansowa­nych stadiach choroby stosuje się leczenie inwazyjne, po­legające na wszczepieniu pomostów aortalno-wieńcowych lub poszerzaniu zmienionych miażdżycowo naczyń przy użyciu wprowadzonego do naczynia wieńcowego specjalnego cewnika, zaopatrzonego w balonik.