Dusznica bolesna czyli inaczej dławica piersiowa, angina pectoris; choroba charakteryzująca się napadami bólu w klatce piersiowej, umiejscowionymi najczęściej w okolicy mostka, a spowodowanymi zmianami miażdżycowymi w obrębie naczyń wieńcowych.
Ból jest z reguły silny i może promieniować do lewego barku oraz okolicy nadbrzusza. Towarzyszy mu często uczucie duszności, mimo że rzadko pojawiają się trudności z oddychaniem. W ciężkich przypadkach chory staje się blady, ma uczucie nadchodzącej śmierci, a jego puls jest słabo wyczuwalny. Ból pojawiający się w trakcie napadu dusznicy bolesnej może być czasami bardzo niewielki, ale towarzyszy mu silne uczucie zagrożenia. Podłożem patomorfologicznym tej choroby są najczęściej zmiany miażdżycowe w obrębie tętnic wieńcowych, które powodują, że mięsień sercowy nie otrzymuje z krwią niezbędnej dla niego ilości tlenu. Upośledzenie utlenowania komórek mięśnia sercowego powoduje nagromadzenie się w nim toksycznych metabolitów przemiany beztlenowej, które pobudzają zlokalizowane w tej okolicy zakończenia nerwów czuciowych (jest to przyczyną wystąpienia dolegliwości bólowych). Pogarszanie się stanu tętnic wieńcowych chorego powoduje, że w miarę upływu czasu ataki bólu występują coraz częściej i po coraz mniejszym wysiłku. Choroba ta rzadko pojawia się przed 40 rokiem życia i dotyczy częściej kobiet niż mężczyzn. W przypadku, gdy zwężenie naczyń wieńcowych jest na tyle duże, że istnieje poważne zagrożenie zawałem serca, wykonuje się zwykle zabieg chirurgiczny, polegający na poszerzeniu światła tętnic lub wstawieniu tzw. pomostów aortalno-wieńcowych.
Skomentuj jako pierwszy!