Opryszczka zwykła

Wirusowa choroba skóry i błon śluzowych, z grupy opryszczek, powodowana przez wirus opryszczki zwykłej (HSV – Herpes Simplex Virus).

Typ I wirusa (HSV1) wywołuje zmiany chorobowe na błonach śluzowych jamy ustnej, spojówkach, wargach, skórze twarzy, rzadziej na tułowiu i kończynach. Charakterystycznym objawem są skupiska małych pęcherzyków wypełnionych wodnistym płynem, powstające na rumieniowym podłożu. Pęcherzyki po kilku dniach pę­kają i tworzy się żółty strup. Objawy choroby ustępują zwykle po 6-10 dniach. Zakażenie wirusem opryszczki zwykłej typu II (HSV2) powoduje zmiany na skórze i błonach śluzowych w obrębie narządów płciowych. Pierwszymi objawami są ból i swędzenie w miejscu zakażenia; po 1-2 dniach po­jawiają się pęcherzyki. Zmiany umiejscawiają się u mężczyzn na napletku, żołędzi i trzonie penisa, u kobiet na wargach sromowych, łechtaczce, w przedsionku po­chwy, rzadziej na szyjce macicy. Zmiany pierwotne w cią­gu kilku dni przekształcają się w rozległe, bardzo bole­sne, sączące nadżerki. Do objawów towarzyszących należą: dyskomfort przy oddawaniu moczu, gorączka, złe samopoczucie i powiększenie pachwinowych węzłów chłonnych. Gojenie zmian miejscowych rozpoczyna się po kilkunastu dniach, a całkowite ustąpienie objawów obserwuje się po 4-6 tygodniach.

Leczenie miejscowe obejmuje stosowanie środków osuszających i odkażających oraz środków przeciwwirusowych w postaci maści i kremów. W leczeniu ogólnym wykorzystuje się acyklowir w postaci iniekcji.