Otyłość, nadmierna kumulacja tkanki tłuszczowej w organizmie, spowodowana nadmierną podażą energii zawartej w pokarmach w stosunku do zapotrzebowania organizmu. Do czynnikom sprzyjających powstawaniu otyłości należą : predyspozycje genetyczne, czynniki fizjologiczne (typ przemiany materii, kontrola apetytu przez ośrodkowy układ nerwowy), czynniki psychologiczne, niska aktywność fizyczna, uwarunkowania kulturowe (społeczna akceptacja otyłości), rzadko (w ok. 5% przypadków) zaburzenia hormonalne.
Otyłość zwiększa ryzyko występowania wielu chorób, np. cukrzycy typu II. nadciśnienia tętniczego, hiperlipidemii (podwyższonego poziomu cholesterolu i lipidów we krwi), choroby niedokrwiennej serca, niewydolności serca, udaru mózgu, niektórych nowotworów, zespołu bezdechu sennego, kamicy pęcherzyka żółciowego, zmian zwyrodnieniowych stawów i żylaków kończyn dolnych. Osoby otyłe żyją statystycznie krócej niż osoby szczupłe. Otyłość stanowi również defekt kosmetyczny, będący przyczyną zaburzeń emocjonalnych i behawioralnych, mogących doprowadzać do nerwic i psychoz.
Leczenie zmierzające do redukcji masy ciała polega na zmniejszeniu kaloryczności i ilości spożywanego pokarmu, zwiększeniu aktywności fizycznej i redukcji czynników ryzyka. (U osób z bardzo dużą masą ciała i wysokim ryzykiem powikłań, u których leczenie dietetyczne i ćwiczenia fizyczne nie przynoszą pożądanych rezultatów, pomocne mogą być środki farmakologiczne lub leczenie operacyjne. Oprócz samej redukcji masy ciała ważne jest także długotrwałe utrzymanie uzyskanego efektu.
Skomentuj jako pierwszy!