Test inteligencji są to serie zadań zaprojektowanych do mierzenia zdolności do abstrahowania, uczenia się i radzenia sobie z nowymi sytuacjami.
Najczęściej używa się skali inteligencji Stanford-Bineta lub skal Wechslera. Skala Stanford-Bineta jest amerykańską adaptacją wcześniejszego francuskiego testu Bineta-Simona. Indywidualnie przeprowadzany test, którego kolejne wersje pojawiły się w 1937, 1960 oraz 1972, ocenia osoby powyżej 2 roku życia. Generalnie został on utworzony z myślą o zastosowaniu wśród dzieci. Składa się z dopasowanych do wieku serii problemów, których rozwiązanie wymaga zdolności arytmetycznych, pamięciowych i językowych. Wynik testu przedstawia się za pomocą ilorazu inteligencji – 1Q. 1Q był początkowo liczony poprzez dzielenie wieku umysłowego osoby przez jej wiek chronologiczny i mnożenie otrzymanej cyfry przez 100. Jednak idea wieku umysłowego doczekała się wielu krytyk i obecnie niewiele już testów bazuje na tym pojęciu. Teraz oblicza się tę liczbę na podstawie statystycznego procentu ludzi, co do których przyjmuje się, że mają pewne określone 1Q. Punkty w t.i. zgodne są – w przybliżeniu – z „rozkładem normalnym” punktów, w którym większość ludzi plasuje się w środku krzywej rozkładu i gdzie częstotliwość osiągnięć odbiegających od średniej maleje tym bardziej, im osiągnięcia są bardziej skrajne.
Skomentuj jako pierwszy!