Proces zapalny toczący się w ścianie dróg oddechowych. Może dotyczyć całego drzewa oskrzelowego (rozlane zapalenie oskrzeli) lub ograniczać się do jego części, np. tchawicy i dużych oskrzeli. Ze względu na przebieg i etiopatogenezę wyróżnia się zapalenie oskrzeli ostre i zapalenie oskrzeli przewlekłe. Postać ostra jest najczęściej wynikiem zakażenia wirusowego, bakteryjnego, mykoplazmatycznego lub następstwem swoistych chorób zakaźnych (odra, krztusiec, błonica). Do objawów ostrego zapalenia oskrzeli zalicza się: gorączkę o różnym nasileniu, bóle głowy i mięśni oraz kaszel, początkowo suchy, męczący, następnie z odkrztuszaniem plwociny. Leczenie polega na usunięciu czynnika etiologicznego. W zakażeniach wirusowych zaleca się leczenie objawowe – leżenie w łóżku, zażywanie środków przeciwgorączkowych, leków wykrztuśnych, przeciw- kaszlowych i rozszerzających oskrzela (w przypadku skurczu oskrzeli) oraz wziewanie pary wodnej. W zakażeniach bakteryjnych stosuje się leczenie przyczynowe – podaje się antybiotyki o szerokim spektrum działania lub dobrane na podstawie badań bakteriologicznych. Przewlekłe zapalenie oskrzeli charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem śluzu w drzewie oskrzelowym i przewlekłym kaszlem z odkrztuszaniem. Leczenie obejmuje podawanie środków wykrztuśnych, mukolitycznych i rozszerzających oskrzela oraz stosowanie zabiegów fizykoterapeutycznych ułatwiających ewakuację wydzieliny z dróg oddechowych i tlenoterapię.
Skomentuj jako pierwszy!