Toxoplasma gondii – wewnątrzkomórkowym pasożyt, wywołującym toksoplazmozę. Występuje u wielu gatunków ptaków i ssaków, jego ostatecznym żywicielem są kotowate u których toxoplasma rozmnaża się płciowo.Zarażenie kota zaczyna się wraz z połknięciem oocyst zawierających sporozoity lub oocyst rzekomych zawierających bradyzoity. W nabłonku kociego jelita przekształcają się w trofozoity, z których następnie drogą schizogonii powstają merozoity. Merozoity mogą powtarzać cykl w komórkach innych tkanek lub pozostając w nabłonku jelita przekształcić się w gamety, z połączenia których powstaje oocysta. oocysty (kotowate wydalają) ŕ na inne zwierzęta (gryzonie) ŕ kotowate
Do zarażenia człowieka może dojść przez zjedzenie brudnych warzyw, spożycie niedogotowanego lub surowego mięsa albo przez przeniesienie zakażenia z matki na płód przez łożysko.
Zniszczenie pierwotnika: głębokim zamrożeniu lub gotowanie powyżej 20min w 60.
Toksoplazmozę dzielimy dwojako, wrodzona lub nabyta i objawowa lub utajona. W ok 30% występuje triada objawowa – wodogłowie, zwapnienie mózgu i zapalenie siatkówki z naczyniówką. Zwykle – przebieg bezobjawowy. U prawie wszystkich osób zarażonych prenatalnie i nieleczonych po urodzeniu w ciągu kilku-kilkunastu lat rozwija się postać oczna toksoplazmozy, objawy: podwójne widzenie, zwiększona wrażliwość na światło (czasami światłowstręt) oraz zaburzenia ostrości widzenia lub jego całkowita utrata. Cysty rzekome w organizmie człowieka mogą przetrwać wiele lat i uaktywnić się w stanie zmniejszonej odporności dając wtedy pełno objawową chorobę. Szczególnie narażone są miejsca dobrze ukrwione (OUN, naczyniówka oka etc.). Narażeni na komplikacje wynikające z zarażenia T. gondii są pacjenci z AIDS.
Rozpoznanie: badania serologiczne, sprawdzając poziomy przeciwciał IgM i IgG. W toksoplazmozie ocznej niezbędne jest oczywiście oglądanie dna oka. Potwierdzenie rozpoznania można uzyskać przez badanie mikroskopowe materiału biopsyjnego.
Skomentuj jako pierwszy!