WZW typu C (WZW-C)

WZW typu C – WZW głownie krwiopochodnych. Po fazie OZW jeszcze przez wiele tygodni tzw. próby wątrobowe wykazują wartości patologiczne.

U większości osób dochodzi do wyzdrowienia, a u 20-40% rozwija się przewlekła postać choroby.
Budowa: wirus z osłonką o średnicy 35-50 nm , zawiera ssRNA(+) otoczona białkowym kapsydem; Epidemiologia: HCV szerzy się pozajelitowo jest to główna przyczyna potransfuzyjnego zapalenia wątroby, a także szerzy się wśród osób używających narkotyki oraz jest przyczyna wirusowego WZW typu nie A, nie B.

Okres wylegania ostrego WZW C, nabytego po przetoczeniu zakażonej krwi wynosi 3-4 tygodnie. Okres żółtaczkowy choroby jest poprzedzony uczucie rozbicia
Obraz kliniczny: większość zakażeń przebiega bezobjawowo, jednak ponad 70% zakażonych staje się przewlekłymi nosicielami, a w znacznej części do przewlekłego zapalenia Diagnostyka: test enzymatyczny EIA, rekombinowany test immunoblothing oraz wykrywanie przeciwciał anty-HBc który jest podstawowym testem
Leczenie objawowe: INF