Zator tętnicy płucnej

Zator tętnicy płucnej (embolia arteriae pulmonalis). Zatory naczyń krążenia małego dzielimy na zatory zakrzepowe (znacznie częstsze) i zatory niezakrzepowe (rzadsze, materiał zatorowy powstaje poza naczyniami). zdania uczonych na temat znaczenia i częstości występowania zakrzepicy naczyń płucnych (materiał zakrzepowy nie jest przynoszony z prądem krwi, ale pozostaje na miejscu) są podzielone.

Zakrzepica naczyń płucnych = thrombosis vasorum pulmonalium. tak, jak i w innych miejscach wykrzepianiu śródnaczyniowemu sprzyjają :

• zaburzenia przepływu (zwolnienie lub turbulencje)
• wzrost krzepliwości krwi
• uszkodzenie ścian naczyń

(tzw. triada Virchowa)

W praktyce oznacza to :

a. w wypadku dużych naczyń płucnych :

• uraz klatki piersiowej (często bez obrażeń zewnętrznych – charakterystyczne jest widoczne w barwieniach na elastynę uszkodzenie medii, nawet powstanie tętniaka rzekomego)
• stan po pneumonectomii (zakrzep powstaje w podwiązanym kikucie naczynia odżywiającego uprzednio resekowany fragment płuca)
• rzadko : zmiany w tętnicach płucnych (kiła, miażdżyca, tętniak)
• zmiany w tkance płucnej (gruźlica, rozedma, pylice, lewokomorowa niewydolność krążenia)

b. małych naczyń płucnych, tak żył jak i tętnic :

• tetralogia Fallota i inne sinicze wady serca ze spadkiem przepływu płucnego (stenoza pnia płucnego, stenoza zastawki trójdzielnej). zakrzepica jest bardzo prawdopodobna gdy wskaźnik płucny < 2.5 litra (wskaźnik płucny = przepływ krwi przez krążenie płucne w litrach/min przypadający na metr kwadr. powierzchni ciała, normalnie ok 2.5-4.4). w tetralogii Fallota dodatkową rolę odgrywa wynikające z hipoksemii nadmierne stężenie hemoglobiny – przekroczenie 20 g/100 ml łączy się ze znacznym ryzykiem zakrzepicy płucnej. przepływ płucny gwałtownie spada w tetralogii Fallota w trakcie ataków ischemicznych. przy dłuższym trwaniu choroby zorganizowane zakrzepy w tkance płucnej stanowią poważny problem powodując przewlekłe nadciśnienie w krążeniu małym.
• sepsa u noworodków
• anemia sierpowata

c. kapilar płucnych, szczególnie podopłucnowych : (często ma charakter wykrzepiania włóknikowego a nie zakrzepów płytkowych)

– stany nadkrzepliwości w:

• ciężkich oparzeniach
• anemiach hemolitycznych
• białaczkach
• raku prostaty i trzustki
• w zespole rozsianego wykrzepiania śródnaczyniowego (DIC)
• w zatorze płynem owodniowym

morfologicznie duży zakrzep miejscowy jest trudny do odróżnienia od przyniesionego z prądem krwi materiału zakrzepowo-zatorowego. nigdy nie jest poskręcany wokół własnej osi. często ma na przekroju poprzecznym strukturę warstwową, co świadczy o stopniowym formowaniu się w szybkim prądzie krwi.

Odwiedzający wpisali takie problemy: