Delecja prążka 11 ramienia dłuższego chromosomu 22 odpowiada za występowanie szerokiego spektrum objawów, do których zalicza się wrodzone wady serca, podniebienia, dysmorfię twarzy, opóźnienie rozwoju, hipokalcemię i niedobory immunologiczne w zakresie odpowiedzi komórkowej. Dotychczas objawy te, w zależności od ich konstelacji, stanowiły o rozpoznaniu skład dwóch różnych jednostek chorobowych: zespołu DiGeorge’a i zespołu podniebienno-sercowo-twarzowego (syndroma velocardiofaciale).
Chorzy z zespołem DiGeorge’a cierpią na niedobory odpornościowe związane z zaburzeniami w rozwoju limfocytów T, spowodowanymi niedorozwojem grasicy, hipokalcemię będącą skutkiem hipoplazji przytarczyc, niewielkie zniekształcenia w zakresie twarzy i różnorodne wady serca dotyczące drogi wypływu krwi.
Objawy kliniczne tak zwanego zespołu podniebienno-sercowo-twarzowego obejmują dysmorfię w zakresie twarzy (wydatny nos, cofnięcie żuchwy), rozszczep podniebienia, zaburzenia w układzie sercowo-naczyniowym i opóźnienie umysłowe, zaś stosunkowo rzadko ujawniają się niedobory odporności.
Dzięki badaniom cytogenetycznym ujawniono, że te dwa różniące się klinicznie zespoły chorobowe wynikają z delecji pojedynczego odcinka DNA liczącego około 1,5 miliona par zasad, leżącego w obrębie prążka 11 ramienia dłuższego chromosomu 22. Stosując metodę FISH w rutynowej diagnostyce klinicznej wykazano, że 90% pacjentów z zespołem DiGeorge’a i ponad 60% chorych z zespołem podniebienno-sercowo-twarzowym wykazuje cechy delecji w obszarze 22q11. U 30% pacjentów z tym zespołem, wykazujących wyłącznie zaburzenia w zakresie układu sercowo-naczyniowego, również można wykazać delecje w zakresie tego regionu chromosomu 22. Zróżnicowanie objawów klinicznych najprawdopodobniej wynika z niewielkich różnic dotyczących miejsca i długości traconego fragmentu chromosomu. W obrębie tego fragmentu leżą liczne geny, między innymi czynniki transkrypcyjne, jednakże jak dotychczas nie ustalono, które z nich są kluczowe dla powstania objawów chorobowych.
Z powyższych względów, w przypadkach powyższych zespołów, w których uda się wykazać delecję 22q11, opisuje się nowy zespół, zwany zespołem delecji 22q11 lub zespołem CATCH 22 (ang.: cardiac abnormalities, abnormal facies, T-cell deficit, cleft palate, hypocalcemia resulting from 22q11 deletion).
Skomentuj jako pierwszy!