W procesie transformacji nowotworowej ważną rolę odgrywa zwiększona proliferacja dlatego zmiany regeneracyjne, hiperplastyczne i dysplastyczne stanowią podłoże zmian i stanów przednowotworowych.
Stanem przednowotworowym nazywamy stan nienowotworowy (jednostkę chorobową), w którym jest zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworu złośliwego. Inaczej mówiąc jest to choroba, która predysponuje do nowotworu złośliwego. Np. w colitis ulcerosa istnieje zwiększone (wraz z upływem lat) ryzyko wystąpienia gruczolakoraka jelita grubego, w xeroderma pigmentosum- raka skóry, w marskości wątroby- carcinoma hepatocellulare, w anaemia perniciosa – raka żołądka.
W wymienionych stanach przednowotworowych istnieje tylko zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworu co oznacza, że u większości chorych z tymi zmianami nowotwory nie wystąpią. Znajomość tych stanów jest istotna, gdyż chorzy z nimi powinni być szczególnie dokładnie obserwowani i poddani testom diagnostycznym (np. cytologia ginekologiczna, kolposkopia). Pozwala to na wczesne wykrycie ewentualnych zmian przednowotworowych lub nowotworów, gdy mogą być one (wy)leczone radykalnie.
Zmianą przednowotworową (przedrakową) nazywamy lokalną zmianę morfologiczną z dysplazją, która niesie ze sobą zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworu złośliwego (raka). Inaczej mówiąc z takiej zmiany może rozwinąć się nowotwór złośliwy. Np. adenoma villosum w jelicie grubym stanowi podłoże rozwoju gruczolakoraka, leucoplakia błony śluzowej jamy ustnej, pochwy lub prącia, dysplasia w szyjce macicy, dysplasia nabłonka oskrzelowego u palaczy papierosów są związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia raka płaskonabłonkowego, hyperplasia atypica w przewodach sutka – raka śródprzewodowego, hyperplasia adenomatosa atypica endometrii – gruczolakoraka trzonu macicy a keratosis solaris cutis – raka skóry.
Skomentuj jako pierwszy!